Wodniak jądra

Posted on

Co to jest wodniak jądra ?

Wodniak jądra jest zbiornikiem jasno żółtego, surowiczego płynu zgromadzonego między błoną ścienną i trzewną osłonki pochwowej jądra. W wodniakach pourazowych lub w przebiegu innych patologii (po urazie, skręcie jądra lub guzie jądra) płyn może być czerwony – z domieszką krwi. Wodniaki jądra mogą być wrodzone i nabyte. Objętość surowiczego płynu może być niewielka kilkanaście mililitrów, ale może wynosić także ponad 1 litr.

Dlaczego powstaje wodniak jadra ?

Większość nabytych wodniaków jądra ma nieustaloną etiologię tzn. nie wiadomo dlaczego płyn zaczyna się gromadzić. Natomiast wiadomo, że dochodzi do zaburzenia równowagi między powstawaniem a wchłanianiem płynu przez osłonkę pochwową jądra. Wodniak także może występować po operacjach przepukliny pachwinowej lub po laparoskopowej operacji żylaków powrózka nasiennego, istnieje postać wodniaka pourazowego i pozapalnego.

Czy z wodniakiem tzn. powiększoną moszną lub tworem który jest jakby powiększonym jadrem powinieniem iść do urologa ?

Zdecydowanie tak badanie urologa jest konieczne gdyż wodniak może „udawać” przepuklinę pachwinową lub raka jądra.

Co to jest punkcja wodniaka jadra ?

Radykalne leczenie wodniaka jądra jest jedynie operacyjne. Wskazania do operacji ustala urolog wspólnie z pacjentem. Natomiast wodniaki  można czasami nakłuć igłą i wypuścić płyn. Niestety ryzyko nawrotu jest duże. Punkcję – czyli nakłucie wykonuje się bez znieczulenia gdyż odczucie bólu jest podobne do tego jaki się odczuwa przy każdym innym zastrzyku. Najlepiej kontrolować stopień opróżnienia wodniaka za pomocą badania USG.

Jeżeli wodniak nawraca to po co w ogóle robić punkcję ?

Istotnie punkcja to usunięcie płynu bez usunięcia ścian zbiornika tego płynu więc prędzej czy później zacznie się ponownie napełniać. Zatem punkcje wykonujemy gdy pacjent nie chce się zgodzić na operację, a urolog chce dokładnie zbadać palcami jądro. Wykonujemy ją także czasami u starszych osób, u których na powiększonej mosznie pojawiają się odleżyny, a pacjent nie kwalifikuje się do operacji. Czasami odstęp pomiędzy punkcja, a ponownym napełnianiem się wodniaka jest długi (pół roku) i niektórzy starsi pacjenci wolą wykonać da trzy razy w roku punkcję, aniżeli poddać się operacji (jest to ich świadoma decyzja). Czasami podejmuje się próby (obecnie rzadko) wstrzykiwania do opróżnionego wodniaka substancji silnie drażniącej, która spowoduje odczyn zapalny w ścianach wodniaka i zlepienie się – obliterację (coś jakby zespawanie) ściany wodniaka co może zapobiec nawrotowi. Zabieg wymaga znieczulenia miejscowego, istnieje ryzyko zakażenia i jak wspomniałem obecnie zabieg ten przeprowadza się rzadko.

Czy wodniaka należy zawsze operować ?

Niekoniecznie, można z wodniakiem „żyć”, ale ta decyzja powinna zostać podjęta wspólnie przez pacjenta i  konsultującego urologa.